samimiyet ile çıkarın ilişkisi

bazen sıradanlaştığımı hissediyorum.
burada yaşayarak buradaki insanlara bir zamanlar eleştirdiğim, yanlış bulduğum ve onlara benzemekten çok korktuğum insanlara benziyorum.
istesende istemezsende onlarla belli bir süre geçirmek zorunda kalmak,
yaptıklarını doğru bulmasanda, bazen o ortamda seninde bulunman...
ve en çokda canımı acıtan; istemediğim şeyleri yapmak zorunda kalmak...
insanları kırmamak, üzmemek adına kendini üzmek..
doğru olan bu değil. bir süre sonra başkaları için yaşamaya götürür bu insanı
kendi hayatımı yaşamak, kendi sevdiklerim, kendi istediklerim ama burada bazen olmuyor "işte birbiriyle samimiyetsiz insanların koloni halinde yaşamaya mecburiyet üzerine birbirleiyle kurdukları çıkar ilişkisi"
bu ilişkiye dahil olmak istemiyorsun, bazen çark senide içine almak için uğraşıyor. çemberin içinde mecburen geçirilen zamanlarda çember daralıyor, daralıyor...kişiliğimi kaybediyormuşum gibi hissettiriyor bana...
işte böyle durumlardada sıradanlaştığımı düşünüyorum.
mümkün olduğunca o muhabbetlerden uzakda yaşamaya çalışıyorum.
yakında kısıtlı olan imkanlara yeni eklenen resim kursuna başlamak istiyorum.
ramazandan sonra başlayacağı için sabırsızlanarak.
bu geçen süredede kendime vakit ayırarak kurabiye ve pasta alanındaki gelişmelerimle karşınızda olabilirim.