evet evet bugün artık tam anlamıyla karar verdim.
ben beceriksiz biriyim. hiç bir sanatsal yönüm yok. baktığım yerleride güzelleştiremiyorum. elimin deydiği, yanından geçtiğim yerlerde birden
fark edilmiyor yaniiii, tabiiki içimdeki o biriken beni miskinleştiren bu tembelliği içimden atabilirsem, yapmak istediklerime yoğunlaşabilirsem. o yaratıcılık belki ortaya çıkacak ama bu aralar kayıp.
geceleri uyumak bilmeden kitap okuduğum serinin sonuna az kaldı bitirsem rahat edecektim.
bir şeyler dikmek istiyorum. minik dikiş makinamla hiç anlamam dikişi ama...
bakalım. denicez...
cuma günü etrafımda her kez acayip gergin, bir yüksek dozda bağırışlarda dolu koridor, benimse kafamın içinde artık vızıldamalar, uğuldamalar.
yeter deyip kaçasım geliyor işten.
hani şöyle beyoğlunda(istanbul) yada tunalıda(ankara) çalışmıyoruzki şöyle çıkıp bir yürüsem, hatta hafif yağmur yüzüme vururken içime huzur doldursa...
şöyle biraz mağazalara baksam, biraz insanları seyretsem. bir mısırcı yada pamuk şekerci görsem yesem. yolda salınarak yürüken düşünsem atsam bütün negatifi oooo kocaman gülümsememi doldursam aldığım nefesle...
sonra hiç bir şey yokmuş gibi geri dönsem (ama nerdeeeee tavşanlıda )
not: neyse hayali bile güzeldi yapmış kadar oldum.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
.JPG)
yazını kendim yazmışım gibi okudum:)))ne benzer yönler.bende hiç anlamam ama sürekli birşeyler dikme hayali kuraraım..sanatsal yönüm ve elbcerimin sıfır olduğunu bile bile..bende öyle ışıklı sokaklar, beyoğlu tunalı hayali kurarım ama kurduğumla kalırım:)) bu küçük memlekette nerde o iş:))memnun oldum..
YanıtlaSilcanım, istanbul'da taksim'de pamuk şeker yiyebilirken de bunları hissedebiliyoruz aslında :/ zaman zaman hepimiz bu psikolojiye bürünüyoruz. bazen, aslında etrafımızdaki herkes aynıyken, kendimizi yapayanlız hissedebiliyoruz, bazen de gene aynı insanlarla Allahım ne kadar çok dostum var diyebiliyoruz. Artık havadan mı, yoksa kendi kendimizi miskinleştirmemizdenmi bilmem ama geçici dönemler diyelim. geçmişolsun diyelim ;) kalk silkelen. kitaplar için belli bir saat belirle, dikiş makinanın tozunu üfle, elbezi dikmeyle başla işe. en "az yaratıcılık gerektiren"le başla, sonrası akar gider ;) öpücükler sevgiler...
YanıtlaSil