pıtırcığa veda

evet cuma günü 14.30 itibaritle gözümdeki pıtırcıkdan kurtuldum. bir daha olmaması ümidiyle...
yaşadıklarıma gelince...ilk defa bir operasyon geçirdim. hastaneye gittiğimde, öncesinde yaşadığım koşturmaca ve telaş nedeniyle operasyonu düşünecek zamanım olmamıştı;iyiki olmamış.
beni bir odaya alıp, ameliyat kıyafetlerini elime verip giyinmemi istediler, yaşadığım ilk şok buydu. bunları giymeme gerek varmıydı...evet
neyse giyinip hazılandım. sonra muayenenin ardından, doktorum çok kolay pişey korkamana gerek yok dedi...
ama bu yeterlimiydi içimdekileri dindirmeye, hayır: bu göz operasyon sırasında doktorun eli titrese, ben kafamı oynatsam diye yazdım kafamdan senaryoların en fecisini...
ameliyathaneye indiğimde;soğuk ve iç karartıcı bir ortamda içimdeki heyecan ve korkuyu bastırmaya çalışarak yattım masaya...
herşey bir damla damlatılmasıyla başlayıp, 15 dakda bitti.
evet kurtuldum pıtırcıkdan...
şimdi pazarın bu saati hala çamaşır yıkayıp, kuruyanları valize yerleştirip, not alıyorum, not defterine...şimdilik kesin olmamakla birlikte öncelikle salı ankaraya gidip... işlemlerle ilgilenip..
özlem giderilecek. sonrada pazar yolculuk...