hastayım hasta canım ister pasta

evet afyon macerası kötü geçti. buz gibi dondurucu soğuk ve sürekli titrer vaziyete geçirdiğim günün ardından buzlu mojito partisi ile günün ilk ışıklarının ardından, öğlen saat 1 itibariyle kafamın yataktan kalkmaması ile başlayıp birşeyler yemeye çalışıp, etipden paçalar koparılıyor hissiyle beraber, bademciklerin çaldığı davul hissi...biraraya gelince tekrar yatak, akşamki buzları eritebilmek adına vücudun yarattığı ateş üzerine, ilaç içilip terleme aşamasından sonra tutulan hastane yolu,ölçülen ateş 39,5 derece...
verilen bünyeye alınan ilk serum...
serumun etkisi ile düşen ateş ve seruma duyulan minnettarlık...
serum sayesinde rahat geçen bir gece sabah davul çalmaya devam eden bademcikler olmuş birer pamuk tarlası....
sabah gidilen hastane yapılan tahlillerden sonra verilen 10 tane iğne ile ilaçlar...
çocukluğumda bu kadar bademcik sorunu yaşamayan ben bu yaşımdan sonra bademcik yüzünden yediğim iğneler sonucu aldırıp kurtulsammı bademcikleri diye düşünüp iğne yiyen bennn...
hava güneş açtı ben hasta evde camdan dışarı bakıyorum. dışarı çıkması yasak,annesi tarafından cezalandırılmışda, arkadaşları dışarıdan çınar pabucu yarım çık dışarıya oynayalım, diyor hissiyle camdan dışarı bakan yine ben...
bu bana yapılır mı şimdi!!!