ilk yeniyıl hediyemi sevgili tuğçeciğimden aldım.
bir önceki yazımda neler hissettiğimi azda olsa ifade etmeye çalışsamda,
ifadesinde zorlanıyorum. amaç gönül alma iyiki varsın blog...
birbirimizle hiç karşılaşmadan belkide birbirimizin neler yaşadığını bilerek, birbirimize her türlü konuda destek olup, birbirimizin yanında olduğumuzu yorumlarımızla belli ederek belirli bir noktaya gelen blogdaşlığımız...
önemli olan birbirimizi anlamakdı, yazılanlara dokunabilmek, o an orada olabilmekdi, ne düşündüğünü anlamaya çalışıp, hislerini anlayabilmek, hayatı , yaşamı huzuruyla, mutluluğuyla ve acısyla her şeyi çıkarsız, sevgiyle ortaya koymakdı...
önemli olan onların seni düşündüğünü senin onları düşündüğünü fark etmekdi..
bu farkı fark edenler ve ettirenler işte buradayız,
bu hediye beni çok mutlu etti. benim iin çok özel tıpkı yazdıklarıma yazılan yorumlar gibi...
beni anlayan, yada anlamaya çalışan, benimle aynı yöne bakan, bakmasada bakmasakda bizlere bir bakış açısı kazandıran bir şeyler öğreten düşündüren ve yalnız olmadığımızı hissettiren güzel dostluklar kazandıran bloga teşekkür ederim. sonrada yorum yazarak yanlız bırakmayanlara ve sana tuğçecim.
çoook teşekkür ederim. kalbimin en derinliklerinden bana yeni dostluklar kazandıran bloga teşekkür ederim.
.JPG)
yaşasıııııın blog kardeşliği:))
YanıtlaSiltuçe kendi gibi tatlı bi jest yapmış ellerine sağlık.. güle güle kullan canım
Ne güzel bir jest:)
YanıtlaSilne güzeeel :)
YanıtlaSil2010'a böyle süprizli, mutlu, çocuklar gibi şen girelim istedim.
İnşallah böyle geçer bütün senemiz.
çok öperim seni canım...
meltemciiim, kutucuuum, sizi de çok öperiiim :)
Güle güle kullan,yaşasın blog ailemiz..
YanıtlaSilGeç farkettim yorumunun sonundaki soruyu, kimya mühendisiyim ama 13 yıldır bankacıyım :((Türkiye gerçeği işte...Neyseki işletme masteri yaptım da ordan biraz kurtarıyorum bankada yoksa,her horoz kendi çöplüğünde öter misali teknik mali çok itildim bankada neyse şimdi biraz daha iyi..
YanıtlaSil