uzak vede yakın vede karmaşık duygular

ne kadar garip kavramlar...
bir şeyi istemezsen uzaklar daha uzak, istersen ise uzaklar yakın oluveriyor.
ama sen istediğin halde orada olamıyorsan buna ne deniyor bilemiyorum.
havalar güzelleşti burada sonunda dün yağan fındık büyüklüğündeki dolu ardından ağaçların dallarını koparan yağmur ve fırtınadan sonra açan güneşe ne demeli bilmiyorum.
bazen insan istekleri konusunda inatçımı olmalı hatta başına buyruk vede umursamaz.
bazen kimseyi düşünmeden mi yaşamalıyım diyorum. zaten ileride düşünmek zorunda olduğum birşeyler olacak. işte yukarıda anlattığım karmaşıklıkdaki hava sanırım benim hisleride etkiledi.
bu yazıda tabiki karmaşık bir hal aldı biliyorum ama şuanki ruh halim böyle...
kafam dağınık, evim dağınık, ofisde masam dağınık, hatta masaüstüm dağınık...
işte böyle zamanlarda en çok sevdiğim, elime bir büyük boy kase ile aldığım dondurma yada meyve ile tvnin karşısına geçip, boş boş tvye bakıp biraz daha dağılmak istiyorum.
p.s: işten yasaklı siteler arasına giren blogspot nedeniyle yazı yazmak istediğim an yazamayınca bana gelen yazma isteğini anlatama. bu arada açılan bir iki site var sadece onlara bakabiliyorum.